Omdat de kuikenfok langzaam gaat en ik volop ruimte/tijd omdat ook de laatste telg het ouderlijke huis verlaat, wil ik mijn oude hobby van cavia’s weer opnemen. Alleen de Tesselaars van vroeger vind ik wat bewerkelijk voor mijn ‘reumahandjes’ en dus kies ik voor de US Teddy’s.

Ik begin in november 2013 met één US teddy beer Benji (choco/rood/wit) en twee zeugjes gladhaar. Bonny, choco/wit en Loes, choco/rood/wit Loes. Al snel komen Teddie en Cate erbij, allebei US Teddy’s choco/rood/wit.

De fok kan nu gaan starten. Benji en Bonny gaan mee naar de eerste keuringen en worden best goed beoordeeld. Loes wordt gedekt door Teddie en gespannen wachten we af tot het tijd word voor de kleintjes. In januari kan ik via Marktplaats een mooie caviaflat kopen van iemand die met het fokken stopt. Een mooi ding wat gemakkelijk schoon te houden is en door bruggetjes en rekken heel variabel in te delen is.

Dan bevalt Loes en dat gaat helaas helemaal fout, de kleintjes kunnen er niet uit en Loes komt te overlijden. Een grote domper. Gelukkig kan ik nog aan een ander US Teddy zeugje komen in choco/rood/wit, we noemen haar Aafje.

Ondertussen is Bonny gedekt door Teddy en bevalt op 4 april van 6 mooie kleintjes. Heel mooi verdeelt: drie teddy’s en drie gladhaartjes en ook drie zeugjes en drie beertjes. Ook de kleurtjes zijn verdeeld, drie maal driekleur en drie maal choco/wit. De mooiste van dit stel zijn Brad, een driekleur gladhaar met prachtige vlakverdeling en Bea, een US Teddy driekleur. Er zit in deze groep ook een achterblijvertje (wat groei betreft), een choco/witte gladhaar Bruno genaamd. Omdat de Kids hem geweldig vinden, mag hij als gezelschapsbeer blijven.

Ondertussen is Cate intussen drachtig van Benji en is het wachten op kleintjes Ze is niet echt megadik, maar ja ze is nog jong en dan wens je niet direct een zesling. Helaas gaat deze bevalling ook mis. Als ik ’s ochtends de caviakamer binnenloop is ze al een het persen en steekt er een kopje uit, maar dat persen duurt een uur zonder vooruitgang en na overleg besluit ik haar te helpen met bevallen. Het jong krijg ik eruit met veel moeite, maar is helaas dood. Hij was met 120 gram dan ook wel erg groot. Het bleef bij één jong, want daarna at Cate de placenta netjes op. Met Cate ging het daarna minder, ze liep niet meer en bij aanraking piepte ze zachtjes. Waarschijnlijk met een gebroken bekken is ze overleden. Dan heb je wel zoiets van ‘shit is dit wel iets wat ik wil’, maar bij kennissen gaan ook dieren dood tijdens bevallingen, het is blijkbaar een kwetsbare tijd bij cavia’s.

Daarna gelukkig goednieuws: Aafje (gedekt door Benji) bevalt op 13 juni van vier prachtige Teddy kleintjes waarvan er drie een mooie kleurverdeling hebben. Helaas wel drie beertjes en maar één zeugje en ook hier weer een ieniminie beertje erbij die wat extra pap nodig heeft om te groeien. Van deze groep moet er nog één beertje verkocht worden. De rest blijft voorlopig.

Vlak voordat ik op vakantie zou gaan was er nog een tegenslag omdat Bonny opeens dood in haar hok lag, helemaal verkrampt met oogjes wijd open, volgens kenners een hartaanval. Daar ging mijn mooie fokzeug, ik heb echt even zitten janken.

En dan staat je fok stil, want de jonge zeugjes zijn nog veel te jong en Aafje krijgt eerst een tijdje rust voordat ze weer bij de beer gaat. Er zijn nu weinig Teddy’s in de buurt, maar ik kan aan een choco Teddy komen die Milka genoemd wordt. Zij kan al snel bij Teddie gezet worden en intussen kijk ik of er nog een gladhaar gevonden kan worden, om via die kant verder mee te gaan.

Dan laat iemand me weten dat ze niet meer voor haar roodbonte zeugje kan zorgen en dan komt ook haar zusje (driekleur) mee. Deze dames, Ruby en Drieka gedoopt, zijn op een mooie leeftijd en gewicht om gelijk bij de beer te zetten en dus is Benji helemaal blij.

Nu is het weer afwachten wat er over ongeveer 70 dagen gaat gebeuren.